(Photo: Johnny Hogg / Reuters)
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι ταυτόχρονα η φτωχότερη [1] και μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο. Κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα ορυκτών και φυσικών πόρων -όπως χαλκό, κοβάλτιο, χρυσό, πετρέλαιο, διαμάντια, ουράνιο και κολτάνιο. Όμως οι επιπτώσεις του πολέμου, της διαφθοράς, της αποικιοκρατίας και προσφάτως της νεοφιλελεύθερης οικονομικής παγκοσμιοποίησης φροντίζουν ώστε ο πλούτος αυτός να μην αγγίζει τον λαό της χώρας, παρά τις υποσχέσεις της καπιταλιστικής αγοράς. [2]
Αντιθέτως, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί ακόμα φτωχότεροι.
Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα μέσα από έγγραφα των Panama Papers, από τα 2.65 δις δολάρια (2.41 δις ευρώ) που κόστισε η μεταβίβαση του μεγαλύτερου ορυχείου στο Κονγκό [3], η χώρα δεν κράτησε απολύτως τίποτα.
Η συμφωνία έγινε μεταξύ της αμερικανικής εταιρίας εξόρυξης και παραγωγής χαλκού "Freeport McMoran" και της κινεζικής "China Molybdenum" τον Μάιο του 2016, όταν η Freeport αποφάσισε να πουλήσει το 56% της συμμετοχής της στο ορυχείο με σκοπό ν' αποπληρώσει τα διεθνή της χρέη. Απ' ότι φαίνεται, η κυβέρνηση του Κονγκό η οποία κατέχει το 20% του ορυχείου, ανακάλυψε για τη συναλλαγή μόνον αφότου είχε ολοκληρωθεί.
Τώρα η κυβέρνηση πιέζει προς τη διενέργεια έρευνας με την ελπίδα να φορολογήσει τη μεταβίβαση, δεδομένου ότι το ορυχείο αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της χώρας. Είναι λίγο απίθανο όμως να το καταφέρει, καθώς η πώληση έγινε μέσω off-shore εταιρίας με έδρα το νησί Bermuda στον Β. Ατλαντικό.
Στον κόσμο των επιχειρηματικών ομίλων, αυτή η ιστορία δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη, ούτε και παράνομη. Λειτουργεί θαυμάσια στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου ονείρου της πλήρους αποσταθεροποίησης των διεθνών αγορών και της ολοένα αυξανόμενης επιρροής των επιχειρήσεων.
Όμως την ώρα που οι υπεράκτιες θυγατρικές διευκολύνουν αυτού του είδους τις πολυεθνικές συναλλαγές, τα έθνη και οι πληθυσμοί τους βγαίνουν ζημιωμένα. Για μια χώρα όπως το Κονγκό, αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνει ανάμεσα στις φτωχότερες του πλανήτη κι ο λαός της θα συνεχίσει να στερείται το δικαίωμά του πάνω στο τεράστιο πλούτο που επί της ουσίας του ανήκει.
[1] Μέσο ετήσιο εισόδημα περί τα 395 δολάρια (περίπου 360 ευρώ).Αντιθέτως, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί ακόμα φτωχότεροι.
Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα μέσα από έγγραφα των Panama Papers, από τα 2.65 δις δολάρια (2.41 δις ευρώ) που κόστισε η μεταβίβαση του μεγαλύτερου ορυχείου στο Κονγκό [3], η χώρα δεν κράτησε απολύτως τίποτα.
Η συμφωνία έγινε μεταξύ της αμερικανικής εταιρίας εξόρυξης και παραγωγής χαλκού "Freeport McMoran" και της κινεζικής "China Molybdenum" τον Μάιο του 2016, όταν η Freeport αποφάσισε να πουλήσει το 56% της συμμετοχής της στο ορυχείο με σκοπό ν' αποπληρώσει τα διεθνή της χρέη. Απ' ότι φαίνεται, η κυβέρνηση του Κονγκό η οποία κατέχει το 20% του ορυχείου, ανακάλυψε για τη συναλλαγή μόνον αφότου είχε ολοκληρωθεί.
Τώρα η κυβέρνηση πιέζει προς τη διενέργεια έρευνας με την ελπίδα να φορολογήσει τη μεταβίβαση, δεδομένου ότι το ορυχείο αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της χώρας. Είναι λίγο απίθανο όμως να το καταφέρει, καθώς η πώληση έγινε μέσω off-shore εταιρίας με έδρα το νησί Bermuda στον Β. Ατλαντικό.
Στον κόσμο των επιχειρηματικών ομίλων, αυτή η ιστορία δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη, ούτε και παράνομη. Λειτουργεί θαυμάσια στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου ονείρου της πλήρους αποσταθεροποίησης των διεθνών αγορών και της ολοένα αυξανόμενης επιρροής των επιχειρήσεων.
Όμως την ώρα που οι υπεράκτιες θυγατρικές διευκολύνουν αυτού του είδους τις πολυεθνικές συναλλαγές, τα έθνη και οι πληθυσμοί τους βγαίνουν ζημιωμένα. Για μια χώρα όπως το Κονγκό, αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνει ανάμεσα στις φτωχότερες του πλανήτη κι ο λαός της θα συνεχίσει να στερείται το δικαίωμά του πάνω στο τεράστιο πλούτο που επί της ουσίας του ανήκει.
[2] Το φαινόμενο "trickle down".
[3] Ορυχείο χαλκού "Tenge Fungurume".
Πηγή: http://undergroundreporter.org/corporate-copper-giant-deceived-a-nation
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου